Жеңиш жана фатх
Өткөн санда айтып өткөнүбүздөй, Үммөт жеңишке жетишип, бекем орношкондон кийин душмандардын ага каршы таштануулары, ага бирер зыян жеткирүү үчүн ыңгайлуу учур күтүүлөрү табигый. Бул Үммөт өз мойнундагы Алланын акысын өтөө үчүн даъват жана жихад иштерин алып баруусу шарт. Алла Өз шариятында туруктуу туруучу Үммөткө Өз иззаты жана кубаты менен жеңиш беришин кепилдеп, мындай дейт:
وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ ۩ الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلاَةَ وَءَاتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ
– «Албетте, Алла Өзүнө (т.а. динине) жардам бере тургандарды үстөм кылып коёт. Шексиз, Алла күчтүү, кудуреттүү. Аларды (т.а. мусулмандарды) эгер Биз жер жүзүнө үстөм кылсак, алар намазды толук аткарышат, зекетти (акылууларга) беришет, жакшылыкка буйрушат, жамандыктан кайтарышат. (Бардык) иштердин акыбети Алланын (эрк-ыктыярында)». [22:40-41]
Т.а. Алла Өзүнүн динине, досторуна жардам бергендерге жардам берип, Өзүнүн шариятын кийинки муундар доорунда да кудум алдыңкы муундар доорундагыдай үстөм кылат. Мухажир жана ансарларды арап баатырлары үстүнөн да, ажам кисролору үстүнөн да, Рум кайсарлары үстүнөн да үстөм кылып, ошолордун жерлери жана диярларын аларга мурас кылып берген. Бул аяттар – эгер аяттарда айтылган сыпаттарга ээ болунбаса, Алланын динине жардам берип жатам деген дааба жалган болуп чыгышын баян кылып – Алланын динине жардам бере турган кишилердин аламат-белгилери кандай болушун көрсөтүп берүүдө.
الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ
– «Аларды (т.а. мусулмандарды) эгер Биз жер жүзүнө үстөм кылсак…». [22:41]
Т.а. аларды жерге эгедер кылып, ага өкүмдар кылсак.
أَقَامُوا الصَّلاَةَ
– «… алар намазды толук аткарышат…». [22:41]
Т.а. жума жана башка жамаат намаздарын аткарышат.
وَءَاتَوُا الزَّكَاةَ
– «… зекетти (акылууларга) беришет…». [22:41]
Т.а. зекетти алына турган жайлардан алып, бериле турган жайларга беришет.
وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ
– «… жакшылыктарга буйрушат…». [22:41]
Алланын жана адамдардын акылары жаатында шарият буйруган бардык нерсеге буйрушат.
وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ
– «… жамандыктан кайтарышат…». [22:41]
Шарият тыйган ар бир иш мункар. Үммөт мына ушул мааниде Алланын динине жардам берсе, Алла Өз убадасына тескери иш кылбашы анык. Ушуга караганда, Үммөттүн жеңишке жана азиздикке жетиши же жетишпеши мына ушул назик чен менен өлчөнөт. Т.а. бул иш анын жаран же жетекчи, аким же махкум болушуна карабастан, ичи-тышында Алланын шариятына моюн сунушу же моюн сунбашына карай болот. Чындыгында, нусрат келбей жатканда, бул үчүн эч качан Өз убадасына тескери иш кылбай турган Алланын убадасы ишке ашышы жөнүндө күмөндө болбостон, мусулмандардын вокыйын айыптаган макулураак. Бул убада Куранда эч кандай таъвил жана өзгөртүүнү кабыл албай турган даражада анык кылып айтылган. Алла Таала айтат:
يَاأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ
– «Эй момундар, эгер силер Аллага жардам берсеңер (т.а. Анын жолунда жихад кылсаңар), Ал зат да силерге жардам берет жана (согуш майданында) кадамдарыңарды бекем-туруктуу кылат». [47:7]
Дагы айтат:
وَكَانَ حَقًّا عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ
– «… жана ыйман келтирген заттарды үстөм кылуу Биздин мойнубуздагы акы болгон». [30:47]
Т.а. Алла Өз фазли жана мархаматы менен бул акыны Өзүнүн Буюк мойнуна алып жатат.
كَتَبَ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ
– «Ал Өз үстүнө (асман-жердеги бардык жанзатка) рахмат кылууну жазып койгон». [6:12]
Алланын динине жардам бергендерге жардам берилиши жөнүндөгү Алланын мыйзамы өзгөрбөйт. Мындай жамдарды берүүнү Алла Таала Өзүнүн ыйык мойнуна алган. Бул жардам Жараткандын Өзү баян кылгандай, мөжиза жана күтүүсүз иштер көрүнүшүндө да (себеби, Алла Субханахунун жер-асмандарда кошуундары бар), периштелер аркылуу да, жамгыр жаадыруу аркылуу да, момундардын дилдерин турукташтыруу көрүнүшүндө да, душмандардын дилдерине коркуу салуу жана алардын айла-амалдарын жокко чыгаруу көрүнүшүндө да, же мына ушул иштердин баары бир мезгилде жүз бериши менен да болушу мүмкүн. Алар адам баласынын колунан келбей турган иштер. Алар мурунку Үммөттөр үчүн болгондой, бул Үммөт үчүн да өзгөргүс мыйзам. Алланын шариятын бекем кармаган момундарга жолтоо болуучулар жолтоо боло албайт, гулгула салуучулар алардын дилдерине гулгула сала албайт. Саид Кутб (Алла ал кишини рахмат кылсын) айтат: «Адамзат тарыхында – Алланын хидаятында туруктуу турган, акыр-акыбетте т.а. ал халифалык жүгүн көтөрүүгө, турмушту башкарууга ылайык болгондон кийин ага Алла күчтүүлүктү, жеңилбестикти, башчылыкты бербеген – бир да жамаат болбогон… Көпчүлүк адамдар Алланын шариятына ээрчүүдөн, Ал заттын хидаятына баруудан чоочушат. Алар Алла душмандарынын душмандыгынан, айла-амалынан коркушат. Алар касташкандардын кол салуусунан коркушат. Алар экономикалык кысымдардан коркушат. Негизи, бул нерселер Курайштын Пайгамбар с.а.в га
وَقَالُوا إِنْ نَتَّبِعِ الْهُدَى مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنَا
– «(«Эй Мухаммад), эгер биз сен менен бирге туура жолго ээрчисек, өз жерибизден ажырайбыз (т.а. башка араптар бизге душман болуп калып, өз журтубуздан кууп чыгарышат)», [28:57]
– деген сөзүндөгү далбасага түшүүдөн башка нерсе эмес. Үммөт Алланын хидаятына жетишкенден кийин, чейрек кылымдан азыраак убакыт ичинде жер жүзүнүн чыгыш-батышына өкүмдар болду».
Алла Таала Өзүнө жардам бергендерди душмандары үстүнөн жеңишке жеткирүү менен бирге, аларга фатхты да берет. Жерлердин фатх кылынышы Алланын өкүмүнө моюн сунуу болсо, дилдердин фатх кылынышы Ислам динине жолдонуу. Курандын өтө көп жерлеринде фатх жеңиш менен бирге зикр кылынган. Мындан түшүнүлгөндөй, даъват жолуна тоскоолдук кылып жаткан душмандардын үстүнөн жеңишке жетишүүдөн максат ушул жеңиштин өзү эле эмес, балким, негизги максат жолдогу тоскоолдуктарды жеңип өтүп, мүмкүн болушунча көп адамдарды Алланын динине киргизүү. Алла Таала айтат:
إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ ۩ وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا ۩ فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا
– «(Эй Мухаммад алайхис-салам), качан Алланын жардам-жеңиши жана фатх келсе; жана адамдар топ-топ болуп Алланын дини (Ислам)га кирип жатышканын көрсөң; дароо Роббиңе хамд-мактоо айтуу менен (Ал затты ар кандай «шерик»терден) аруулагын жана Ал заттан магфират-кечирим сурагын! Анткени, Ал тооболорду кабыл алуучу Зат». [110]
Дагы айтат:
إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا ۩ لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَيَهْدِيَكَ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا ۩ وَيَنْصُرَكَ اللَّهُ نَصْرًا عَزِيزًا
– «(Эй Мухаммад алайхис-салам), Алла сенин илгери өткөн жана кийин келе турган (бардык) күнөөлөрүңдү кечирүүсү үчүн жана сага Өз жакшылыгын толук кылып берип, сени Туура жолго хидаят кылуусу үчүн о.э. Алла сага кудуреттүү жардам бериши үчүн, чындыгында, Биз сага ачык-айкын фатх тартуу эттик». [48:1-3]
Дагы айтат:
يَاأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنْجِيكُمْ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ ۩ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ۩ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَيُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ۩ وَأُخْرَى تُحِبُّونَهَا نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَفَتْحٌ قَرِيبٌ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ
– «Эй момундар, силерге ачуу азаптан нажат бере турган бир «соода»ны көрсөтөйүнбү? (Ошол «соода» мына бул) – Аллага жана анын Пайгамбарына ыйман келтирсеңер жана Алла жолунда мал-жаныңар менен жихад кыласыңар. Мына ушул, эгер билсеңер, өзүңөр үчүн эң жакшы (иш. Эгер мындай кылсаңар, Алла) силердин күнөөңөрдү кечирет да, силерди астынан дарыялар агып тура турган бейиштерге жана түбөлүктүү бейиштердеги пакиза турактарга киргизет, бул болсо улуу бакыт. Жана (Алла силерге) дагы башка силер сүйө турган (бир неъматты да берет, ал) Алла тарабынан болгон жеңиш жана жакын(да боло турган) фатх. (Эй Мухаммад), момундарга (мына ушул) кушкабарды жеткиргин!» [61:10-13]
Демек, шарияттын буюрганын аткаруу менен фатхка жетишилет, жеңиш колго киргизилет, жерлер фатх кылынат. Ко-ош, аким же махкум болушуна карабастан, Үммөттүн желкесинде Алланын шариятын өкүм чыгаруучу кылуу жаатында кандай жоопкерчилик турат? Жалпы калктын үстүндө өкүм суроо жана моюн сунуунун чоң жоопкерчилиги болсо, акимдер, казылар жана аалымдардын үстүндө өкүмдү түшүндүрүүнүн, баян кылуунун чоң жоопкерчилиги бар. Булардын жоопкерчилиги калктыкынан улкөнүрөөк. Анткени, алар жетекчилик, башкаруучулук жүгүн көтөрүп турган адамдар. Алла Куран менен тыйбаган нерсени алар менен тыйып коёт. Алар оңдолсо, Үммөт да оңдолот жана жеңишке жетишет. Алар бузулса, бардык жак бузулат, адамдар залалатка кетишет, өлкөлөр кыйрайт. Ибн Таймийя (Алла ал кишини рахмат кылсын) айтат: «Жетекчилер Алла түшүргөн хужжаттар менен өкүм жүргүзүшпөсө, өздөрү менен өздөрү убара болуп калышат… мамлекеттердин өзгөрүүлөрүнүн эң негизги себеби – мына ушул. Бул мыйзамченем биздин заманыбызда да, мурунку замандарда да көп жолу далилденген. Алла кимдин бактылуу, таалайлуу болушун кааласа, ага башкаларга жеткен мусибаттардан ибрат алып, Алланын колдоп-кубаттоосуна, нусратына жетишкендердин жолун тутуу о.э. Алла кордогон, шермендесин чыгарган кимселерден өзүн четке алуу нематын берди. Анткени, Алла Таала Өзүнүн Китебинде мындай дейт:
وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ… وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ
– «Албетте, Алла Өзүнө (т.а. динине) жардам бере турган заттарды үстөм кылып коёт. Шексиз, Алла күчтүү, кудуреттүү… (Бардык) иштердин акыбети Алланын (эрк-ыктыярында)». [22:40-41]
Алла Өзүнө жардам берген кишиге жардам берүүнү убада кылган. Аллага жардам берүү болсо, Алла түшүргөн хужжаттар менен өкүм жүргүзө албай турган, билбей турган нерсесин сүйлөй турган кимселерге эмес, Ал заттын Китебине, динине, Пайгамбарына жардам берүү болуп эсептелет».